Decidido: la gente que lee, vive más.
.
.
Los buenos lectores son gente abierta al mundo, curiosa y activa, que siempre tiene un montón de cosas que hacer. Por eso fue difícil encontrar una fecha para la cena del club de profes, y al final ya no pudimos esperar más. Pero, aunque pensamos que un 18 de noviembre la gente no estaría muy ocupada, muchos de vosotros no pudisteis asistir.
En fin, compensamos las ausencias gracias al reencuentro con un par de antiguas compañeras y a una nueva incorporación, cuya juventud nos trajo un aire más fresco que nunca, y que enriqueció nuestras observaciones sobre El frente ruso porque nos pudo dar datos muy fiables sobre el país en el que tiene lugar la novela, que también es el suyo. De todos modos, descubrimos que no somos tan diferentes, porque todas habíamos encontrado similitudes con nuestro entorno, con nuestra vida y con nuestros semejantes.
.
En fin, compensamos las ausencias gracias al reencuentro con un par de antiguas compañeras y a una nueva incorporación, cuya juventud nos trajo un aire más fresco que nunca, y que enriqueció nuestras observaciones sobre El frente ruso porque nos pudo dar datos muy fiables sobre el país en el que tiene lugar la novela, que también es el suyo. De todos modos, descubrimos que no somos tan diferentes, porque todas habíamos encontrado similitudes con nuestro entorno, con nuestra vida y con nuestros semejantes..
.
Además, concertamos la próxima cena para el viernes 13 de enero, así que id planificando vuestras múltiples ocupaciones para poder asistir esta vez. No diréis que esta vez no avisamos con tiempo, ¿eh?
.
.
Acordaos de dejar en los comentarios las otras sugerencias que se hicieron, no vaya a ser que a alguien no le llegue con esas dos lecturas.
.
.
Acordaos de dejar en los comentarios las otras sugerencias que se hicieron, no vaya a ser que a alguien no le llegue con esas dos lecturas.
A veeeer, que haivos que dar todo feito... (jejeje) As varias propostas que saíron durante a cea foron (a orde non é relevante):
ResponderEliminar1. "Tardes con Margueritte", de Marie-Sabine Roger, porque podémolo ler en francés (título orixinal "La tête en friche"), en castelán ou en galego. Está bonito, non é cursi, vai de libros e do poder da lectura e ademais, especial para vagas, ¡hai peli xa feita!
2. "Fama: novela en 9 historias", de Daniel Kehlmann, pódese ler en castelán (ed. Anagrama) ou en galego(ed. Galaxia)Son 9 relatos diferentes, con elementos comúns: as identidades erróneas e os equívocos, o teléfono móbil, algúns personaxes... porque aínda que as historias son independentes e distintas,pouco a pouco vanse liando e se entrelazan unhas con outras. (Eu xa lera hai tempo outra novela completamente diferente deste autor alemán que me gustara moito. Por se alguén quere ampliar aínda máis, chamábase "La medición del mundo")
3. "El chino" de H. Mankell. Gañadora do último Premio San Clemente, votado polos estudantes galegos, foi vivamente recomendada por Almudena. Está na estantería xa esperando o seu turno.
4. "Purga" de Sofi Oksanen, escritora finlandesa de estética persoal gótica (buscade unha foto dela, xa veredes)Literariamente, Begoña dixo que era un libro duro pero que merecía ser lido. Paloma está de acordo, a ela gustoulle moito.
5. "In vino veritas", de Francisco Castro. Ejem, coa segunda botella de Lambrusco finita, xa non me lembro do que se dixo deste libro.
6. "Un tipo listo", de Xosé Monteagudo. Creo recordar que dixeron que estaba divertida... (¿o era que xa chegara a 3ª botella?)
7. "Periferias" de Agustín Fdez. Paz. Despois de escoitar moitos buuff e baahh, Begoña dixo que parecía que estaba ben, que era unha novela para adultos. Ninguén sabe máis dela.
8. "Asesinato en la concesión del teléfono" digooo "Asasinato no consello nacional" ou algo así... É que a 3ª botella tamén acabou.
¡Poñédevos a ler! Hai onde escoller ¿non?
(E para masocas "Nada", de Janne Teller, en Seix Barrall. Curioseade en http://www.estoyradiante.com/2011/03/novela-nada-de-janne-teller-para-jovenes/ e xa falaremos)
Algo máis, "El Chino" non só foi votado por rapaces galegos, foi votado polos rapaces do FERRO que ese ano eran xurado do premio San Clemente. Ese queda para o verán para non oír protestar tanto a "Algunha" polas páxinas.
ResponderEliminarTamén saltou de novo "Firmin" un rato moi especial (o certo é que téñolle ganas)
E non estou dacordo en que "Nada" sexa para masocas´. Onte acabeina e non deixa de dar voltas na miña cabeza: brutal e xenial. O curioso é que a autora di que é un conto de fadas actual (o que me descolocou máis).A miña proposta de xaneiro.
Amalia: se soubese algo de música cambiábache a materia. Es unha artista conseguindo que a xente lea o que ti recomendas. Si, eu tamén aparquei Sunset Park, que tiña empezado, para ler Nada (que non é o mesmo que "non ler nada"). Facedes de min o que queredes, buah! Así que para cando o recomendes, Almudena, me temo que moitos xa o teremos lido. Pero é unha boa recomendación, é un libro perfecto para debater. Sobre todo con lambrusco.
ResponderEliminarOla rapazas. Antes de nada, disculparme por non poder ir á cea e non por non ter feito os deberes que si os fixera e ben pero, non teño polo de agora o don da ubicuidade así que... prometo facer todo o posible para asistir á do 13...
ResponderEliminarQuedoume mágoa porque El frente ruso gustoume e apetecíame escoitar os comentarios e as diferentes lecturas que cada unha de vós fixo da obra, en fin...
Xa vexo que Begoña non ten ningún poder de convición, está claro, ains... que conste, que opino o mesmo ca ela e Paloma sobre Purga, obra que tamén lin porque pensei que era esa a que estaba proposta para o verán; é unha obra forte, pero moi interesante e a min axudoume a viaxe que fixen polas terras do Báltico para aprezar mellor os espazos que se recrean nela... queda aí a miña suxerencia...
Por certo, debían ser boas as botellas esas de viño que xa cruzastes información, Periferias non é a obra de Fernández Paz, é da autoría de Iolanda Zúñiga, e a de Fdz. Paz é Non hai noite tan longa. Un saúdo dende a terra da auga.
Por alusións: Carmiña, non vexo que as túas suxestións teñan mellor saída que as miñas, así que non dispares con bala!!!
ResponderEliminarE a para convencer a Palomita só hai que dicirlle que o tema é fooooooorte ou de masocas que xa cae seducida, así calquera!!!
Con Amalia non se pode competir, saca de lista antes de que acabemos co postre, así que, Carmiña, resignación e disfrutar do que se recomenda :)