mércores, 4 de xuño de 2014

OS NOSOS DETECTIVES DE PRIMEIRO


Os rapaces de primeiro están a ler coa profe Ana estes relatos de misterio. Noelia, Aarón, Ainoha, Anxo, Laura e Miguel están dispostos a facer a de Sherlocks, polo noso instituto. Tende coidado: alguén desaparecerá...Moito coidado.
Para saber a súa opinión sobre o libro...
  O primeiro relato "O ritual Musgrave" non me gustou moito. Era moi lioso e ademais case non fala do caso que ten facer. O mellor deste capítulo foi o final. 
O segundo relato "Silver Blaze" gustoume moito, porque xa empeza contando o caso,  deixoume con algo de intriga porque eu non pensei que o caso quedase así 
NOELIA COSTA GARCÍA 1º A

O terceiro relato do libro "O misterio do Val de Boscone"  é o que máis me gustou. O capítulo é moi intrigante e pensei que o asasino fora Alice Turner a rapaza coa que McCarthy quería que casase o seu fillo. Eu, quedei anonadado cando me enterei que o asasino fora...


Do conto "O intérprete grego" gustoume principalmente por coñecer a  Mycroft Holmes, o irmán de Sherlock, aínda que o relato en sí é moi interesante
AINOHA GONZÁLEZ CASTRO 1º A

E MOITO OLLO, na próxima entrada... "O MISTERIO DE SHERLOCK NO NOSO INSTI". Teredes que votar aos sospeitosos...



domingo, 13 de abril de 2014

De El lector de Julio Verne a Los lectores de Almudena Grandes

         Los participantes en las Tertulias del Liceo tenemos ya en nuestras manos los ejemplares de El lector de Julio Verne, la novela de Almudena Grandes que comentaremos a finales de mes con los compañeros de otros institutos.
           La novela nos presenta un país que, aun siendo el nuestro, resulta en muchos aspectos difícilmente reconocible para aquellos que ya ni siquiera recordamos los últimos años de Franco, menos aun para los que habéis nacido casi en este siglo. Además de hacernos disfrutar con la intriga de una historia en la que se adivinan secretos e intrigas que se sienten pero no se dicen, permite que nos acerquemos a la dimensión más humana de aquella época, a unas vivencias que, más allá de la literatura, recrean situaciones similares a muchas otras vividas en la realidad por nuestros abuelos y bisabuelos.
           Para acercarnos a aquella época, os propongo que echéis un vistazo a este documental, el capítulo 4 de la serie de RTVE Los años vividos, en el que personas reales nos ofrecen testimonios muy parecidos a las situaciones que veremos en la novela:
los años vividos


          También podéis encontrar muchos testimonios y documentos de aquella época en la página La vida en la época de los 40, de Ramón Hervás. 

        En particular, en la sección El archivo de la experiencia, utilizando la herramienta de búsqueda, podéis encontrar testimonios de cualquier aspecto que os haya llamado la atención en la novela. Yo, por ejemplo, buscando la palabra "guerrilla" he dado con el testimonio de esta ourensana. Ya veis que por aquí también tuvimos nuestros guerrilleiros.

 

¿Y qué hay de este tal "Foucellas", que recuerda una coruñesa? ¿No os recuerda a ningún personaje del libro?


                 Pero desde luego, si tenéis la ocasión de hablar personalmente con alguien que aun conserve recuerdos de aquella época, o que esté dispuesto a contaros las experiencias de sus padres o abuelos, no desaprovechéis la oportunidad. Esta novela puede ser la ocasión para descubrir lo que Nino descubre aydado por Julio Verne: que, muchas veces, la aventura está más cerca de lo que parece.

Propuestas de reflexión y debate

luns, 10 de febreiro de 2014

CALLES FRÍAS, LECTURAS RAUDAS

Estas de tercero siguen a todo trapo...si casi no se puede ni comentar. La verdad es que este libro de Calles frías de Robert Swindells se lee en un suspiro. Empezar a leer juntas fue un acierto, la verdad, sobre todo para entender ese doble narrador protagonista.

Link, un muchacho que se encuentra en Londres sin techo y sin empleo, consigue sobrevivir gracias a la protección de Ginger, un vagabundo que conoce a fondo las calles de la ciudad. Pero de repente Ginger desaparece, y también muchos otros chicos sin techo. Link se ve atrapado en una terrorífica maraña de acontecimientos cu ando al fin descubre que un asesino anda suelto..., un asesino de vagabundos.

Hay dudas sobre el comportamiento de ese loco asesino, lo curioso es que os preguntéis por qué corta el pelo o compra zapatos a los muertos pero no hayáis comentado nada de los propios asesinatos...Cada vez me asombráis más.
Gracias a este libro nos hemos adentrado en el mundo de la calle, saliendo de nuestro cómodo y caliente hogar. Dulce hogar. Me gusta la descripción que hace Link de los tipos de reacción de la gente a la que le pide limosna. Me he planteado mis propios comportamientos ¿y vosotras?
A raíz de este libro encontramos otras lecturas del mismo tema, más reales, como la de Miquel Fuster , profesional del cómic y del dibujo que ha pasado 15 años en la calle. Me haré con su cómic Miguel, 15 años en la calle. Barcelona sin mí


Pero quizá sea demasiado fuerte, ya que lo a mí me da la sensación que Calles frías no hemos dejado de verlo como  una ficción, gracias a ese loco asesino.
Os dejo un vídeo de Miquel hablando de su vida como mendigo. Vosotras me diréis si estáis preparadas para leer el cómic.
Espero vuestros comentarios del libro AQUÍ


luns, 27 de xaneiro de 2014

OS INTRÉPIDOS DO PINTOR DO SOMBREIRO DE MALVAS

A verdade é que o primeiro que teño que facer é pedir perdón aos rapaces de primeiro. Deixei nas súas mans este libro para Nadal, contándolles que o escritor e que era moi interesante, que poderiamos intentar falar con el e claro, emocionados,levaron o libro. Eu que lera o de Palabras de auga pensei que sería perfecto tamén este, pero cando lin o libro, dixen "mellor para segundo ou terceiro". Aínda así estes son os intrépidos que viñeron co libro e o sorriso posto despois de nadal


E estaba volvéndome tola buscando os cadros de Vangoh que ilustraran o libro cando na rede atopeime con este fantástico traballo de IES de Poio.



O pintor do sombreiro de malvas from Anxos bibliotequeira

Mañá falaremos desta presentación e despois veremos que preguntas farémoslle a Marcos Calveiro porque o outro día puxémonos en contacto con el e ofreceuse a contestas ás nosas dúbidas.

mércores, 1 de xaneiro de 2014

ALERTA CON LAS DE 3º

Bueno...pues este libro Alerta Bécquer no ha causado muchas pasiones, aparentemente, pero además de desayunar (mmm ¡qué rico todo!) a lo tonto, salieron muchos temas:
- El amor ¿se puede hacer cualquier cosa por amor? , ¿qué estarías dispuesto a hacer por amor?  ¿existe ese amor ciego y bastante estúpido que se describe en el libro?
- Los medios de comunicación ¿Qué  hay de verdad y de show en lo que nos muestran determinados programas? ¿Por qué se busca el miedo, el morbo...?
- El más allá ¿existen los fantasmas?¿hay un más allá?
- Las investigaciones policiales ¿Cómo se lleva a cabo una investigación?¿cuáles son los pasos que hay que seguir?
-Las relaciones humanas: ¿Por qué el comisario deja a su mujer hacer todas esas tonterías?¿qué es lo que siente por ella?
...

Y alguna cosilla más salió, aunque al final, no me quedó claro si les había gustado o no les había gustado el libro. Me gustaría que lo comentaran aquí.

Aquí el club de gamberras de 3º que se les da muy bien charlar, comer (ejem), hacer postres, pero...YO SIGO ESPERANDO ESA INVESTIGACIÓN que iban a hacer.

EL FIN EN EL FINAL DEL MUNDO

Estos de primero me tienen gratamente sorprendida, por su velocidad de lectura. Aunque creo que no hemos trabajado mucho sobre el libro. Lo importante es que les ha gustado. Creo que para el año lo incluiremos de lectura obligatoria...
Aquí quedan algunas imágenes de donde acabaron nuestros protagonistas viviendo su aventura y que buscaron los alumnos.  La verdad es que es un sitio impresionante el lago Coruisk

La verdad es que el lugar impone ¿Os imagináis a nuestros protas por un desfiladero por al noche por ahí? ufffffffffff...
También buscaron información: Loch Coruisk es un lago de agua dulce. Está situado en Minginish en el suroeste de la isla Skye, en una zona completamente despoblada. El lago es accesible por cualquier camino, aunque sea unos de los lugares más remotos de Gran Bretaña. Es de forma alargada típica de la edad de hielo, (se dice que pertenece a esa etapa),es aproximadamente de 2,4 km de largo, pero solo unos 400 metros de ancho.
Está más o menos a unos 200 m del mar.El paisaje está completamente desprovisto de árboles, además es un lugar de excursión muy famoso.

Y una vez acabado el libro, a por el siguiente, a ver si también acertamos. Por cierto, si queréis podéis  escribir aquí algún comentario sobre el libro.
 Aquí casi todos los integrantes del club de primero