martes, 29 de marzo de 2016

La ley del menor


Aunque un poco más tarde de lo habitual, la semana que viene algunos alumnos y alumnas de 4º de ESO y Bachillerato nos reuniremos con los de otros centros en el marco de las Tertulias en el Liceo. Este año la novela elegida ha sido La ley del menor, de Ian McEwan, una obra que propone uno o quizás varios dilemas morales sobre los que sin duda habrá opìniones variadas.

Os dejamos aquí una serie de enlaces con reseñas y comentarios que sobre ella han aparecido en diversos medios. ¿Estarán de acuerdo con ellas los jóvenes lectores ourensanos?

Información de la editorial (con acceso a un fragmento)

Ian McEwan: culpable de inocencia


Reseña en el blog "Tiempo de silencio"

El Cultural

Reseña en Babelia: "El provocador jubilado"

Entrevista en Babelia: “La utopía es una de las nociones más destructivas”

También puede ser interesante realizar un pequeño esfuerzo para escuchar las opiniones del propio autor:

 .


..

Sobre estas u otras cuestiones podéis opinar también en A wiki das catro esquinas. Supongo que después de la lectura del primer capítulo en la biblio y de lo que hablamos, tenéis ya algo más que opinar.

mércores, 16 de marzo de 2016

AS APARENCIAS ENGANAN:CHAMÁDEME SIMBAD


Neste libro de  Francisco Castro Chamádeme Simbad as aparencias enganan, principalmente  por dous motivos. O primeiro, polo seu aspecto, cando o entreguei aos meus alumnos/as de primeiro ciclo pensaban que tratábase dun libro infantil...Sabedes que os digo? ODIO AS ETIQUETAS DOS LIBROS, non creo nelas. Pode que teña dibuxiños, pode que o seu protagonista sexa un neno de dez anos, pode que sexa a súa mirada a que está no libro, pero será infantil ou non segundo a lectura que se faga, digo eu. Persoalmente deume moito mais que pensar que outros libros que len agora os meus alumnos/as. E iso lévame ao segundo motivo de que non todo é o que parece: cando o les daste conta que as cousas non son o que parecen (e non me refiro só a sofás que son barcos), as persoas non son o que parecen, os silencios non son o que parecen...Tócanse moitos temas interesantes, non só o do alzheimer, tamén  o traballo dos pais, o papel da muller na familia,  a dependencia dos adultos do móbil,  o que se sente e o que se mostra, a vida da infancia, da terceira idade...
Estou segura que imos ter unha reunión moi boa, porque estes meus alumnos/as de primeiro ciclo son lectores moi moi especiais e saberán sacar o mellor do libro.
Á volta das vacacións, o venres 1 de abril ás 10:10 falamos un chisco (e miramos quen levamos almorzos caseiros) e o  6 de abril ás 11.20 teremos a xuntanza,


Se queredes escoitar o principio do libro, aquí  tedes

luns, 14 de marzo de 2016

XUNTANZA DE CLUBS CON HEKA

O pasado luns, 14 de marzo tivemos unha boa reunión de clubs de lectura de primeiro ciclo da ESO. Os nosos alumnos/as e os alumnos/as do IES XULIO PRIETO NESPEREIRA quedaron para falar dun libro que leran á vez. Trátase de Heka: unha viaxe máxica a Exipto. Que saibades, que creo que xogabamos con vantaxe pois nós liamos un pouco cada semana, quedabamos os venres  e quen quería investigaba de distintas cousas de Exipto: que eran os xeroglíficos, que comían, como vivían, os deuses...ata algunha interesouse pola moda e os maquillaxes.
O caso é que quedamos no centro de Ourense, xa que cada instituto está nunha esquina da cidade e fomos xantar xuntos e despois de xantar fixemos un xogo de preguntas e respostas. Creo que quen mellor o pasou fomos Amala e mais eu (as profes). A cousa estivo moi emocionante pero o premio foi para Daniel e Marlen do Ferro Couselo e Cleia  do Preito Nespereira. Pero todo o bo acábase, así que tivemos que marchar. Esperamos ver pronto aos nosos compañeiros de lectura.

Heka vaise de xantar on PhotoPeach

xoves, 10 de marzo de 2016

O FARO ESCURO



O mércores 9 de marzo tivemos xuntanza de club de 4º de ESO,  para falar de O faro escuro  de María López Sández (Ed. Galaxia) que coordinou a profe de galego Ana González.  Baixo a aparencia de novela policial, López Sández consegue enfrontar a tres personaxes, dúas mulleres e un home, nunha difícil toma de decisións en situacións límite.
Na xuntanza falamos desa toma de decisións : que facer se estás nunha encrucillada? actúan ben os protagonistas nas súas tomas de decisións? foi acertada a decisión de  Catalina en nadar sen mirar cara o bebé? por que non sinte remorsos?  fixo ben o fareiro en dar a volta no outeiro? é atinado subirse a unha barca con temporal para salvar unha vida? Tamén se falou da credibilidade do acontecido e da verdadeira finalidade desta novela policial onde enseguida coñécese ao malo. Paramos a falar das diferentes formas de afrontar a vida as mulleres:o éxito e/o a renuncia profesional, ser xulgadas por decisións que son tomadas polo feito de ser muller. Tamén  algo saíu dos medios de comunicación, da utilización que fan das noticias e das persoas.
En definitiva, unha boa charla, saíron máis cousas do que eu esperaba. Moitas gracias, Ana e rapaces. Aquí vos deixo unha entrevista coa autora e algunha fotiño do almorzo.



Para a próxima xuntanza toca froita, vale?